انتقال معاونت صنایع دستی به استان اصفهان مژده ای بود كه بقایی ـ رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ـ در مراسم بزرگداشت صنایع دستی (۲۴ خردادماه) در حضور مسؤولانی مانند رحیمی ـ معاون اول رییس جمهور ـ و اسفندیار رحیم مشایی ـ مشاور و رییس دفتر احمدی نژاد ـ داد؛ ولی مژده ی بقایی بازخوردهای متفاوتی را در میان كاركنان معاونت صنایع دستی داشته است.
حمید بقایی در آن روز گفت كه خروج معاونت صنایع دستی از تهران به دنبال سیاست دولت برای انتقال برخی دستگاه ها به خارج از پایتخت است.
او به این معاونت تا مهرماه فرصت داد كه به اصفهان منتقل شود. خبری های خوب رییس سازمان برای كاركنان تمام نشده بود كه تهمینه دانیالی ـ معاونت هنرهای سنتی و صنایع دستی ـ تصمیم گرفت كارهای انتقال را زودتر از موعدی كه بقایی تعیین كرده بود، انجام دهد.
دانیالی گروهی را مشخص كرد تا ۱۱ تیرماه به اصفهان بروند و جانمایی لازم را برای اسكان موقت كارمندان این معاونت انجام دهند. نخست قرار شد تا زمانی كه كاركنان این معاونت، زندگی خود را از تهران به اصفهان منتقل می كنند، دو ساختمان مجزا برای اسكان موقت كارمندان زن و مرد درنظر گرفته شود.
معاون صنایع دستی به كاركنانش قول داد، در جریان این انتقال كه به اعتقاد رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به صلاح خودشان، سازمان و دولت است، تسهیلات لازم را از جمله وام در اختیار كاركنان قرار دهد؛ اما به گفته ی برخی كارمندان این معاونت، با وجود این كه دانیالی تلاش می كند كارمندانش را به انجام این حركت راضی كند، ولی گرفتن وامی كه با آن در این فرصت زمانی اندك بتوان در اصفهان خانه ای خرید، كار سختی است.
برخی هم كه به دلیل شرایط الزام آور خانوادگی مانند ضرورت نگهداری از بیمار یا فعالیت یكی از اعضای خانواده در شركت های خصوصی كه امكان جابه جایی آن ها وجود ندارد، نمی توانند این معاونت را در اجرای این اقدام همراهی كنند، به ناچار تصمیم گرفتند از این معاونت خارج شوند؛ اما به گفته ی برخی از آن ها، گویا در این شرایط بازخرید هم مشكلی اضافه بر مشكلات دیگر شده است، چون هیچ پاسخ شفافی برای آن وجود ندارد. گرچه بقایی تأكید كرده است: هیچ مشكلی برای افرادی كه نمی خواهند بیایند وجود ندارد.
علاوه بر این، دستور دیگری داده شده است كه هیچ یك از كاركنان امكان جابه جایی به معاونت یا بخش های دیگر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را ندارند. در این شرایط معلوم نیست، تكلیف برخی كارمندان كه واقعا تحت تأثیر وضعیتی الزام آور قرار گرفته اند و امكان انتقال و جابه جایی ندارند، چه می شود.
در هر صورت، دانیالی در دستوری به كاركنان این معاونت مهلت داده است تا اول مردادماه با حضور در محل جدید این معاونت در اصفهان، تكلیف خود را روشن كنند. در غیر این صورت، گویا برای قراردادهای این افراد تصمیم جدیدی گرفته خواهد شد.
برخی از این كاركنان در تماس با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گفته اند: شاید اصل دستور انتقال معاونت و خروج از پایتخت مشكلی نداشته باشد؛ اما تكلیف خانواده ای كه پس از دادن آن مژده، آشفته شده است، چه می شود؟ چرا وقتی رییس این سازمان تا مهرماه مهلت داده است، بر اجرای ضرب الاجلی این دستور اصرار می شود و كاركنان باید قربانی این بی برنامگی شوند؟
در این تماس ها بسیاری از آن ها به وضع آشفته ی زندگی شان اشاره كردند و گفتند: كانون برخی خانواده ها در این مدت متشنج شده است و حتا برخی تا مرحله ی طلاق رفته اند. آیا مسؤولان در اجرای این تصمیم به مسائل شرعی مربوط به خانواده توجه كرده اند؟ پس اذن همسر برای زنان شاغل در این معاونت چه می شود؟! برخی مجبورند فرزندان خود را كه در تهران درحال تحصیل هستند، رها كنند و دختران شاغل در این معاونت هم مجبورند تحت تأثیر این تصمیم از خانواده های خود جدا شوند و به وامی كه معاونت یا سازمان میراث فرهنگی و گردشگری قرار است بدهد، دل خوش كنند تا شاید از این طریق بتوانند جایی برای شب و روز خود در اصفهان پیدا كنند یا برخی افراد از بیمارانی كه در این مدت از آن ها نگهداری می كردند، دل بكنند و شفای آن ها را به خدا بسپارند تا تصمیم سازمان اجرا شود.
البته بقایی هیچ اشكالی در اجرای سریع این تصمیم نمی بیند و معتقد است: به خاطر یك بی نماز نباید در مسجد را بست. از نظر او، اگر این تصمیم مهرماه اجرا می شد، باز همین مشكلات و بهانه جویی ها وجود داشت؛ اما بسیاری از كاركنان این معاونت معتقدند: اگر تا مهرماه به كاركنان فرصت داده می شد، زندگی خود را راحت تر جمع می كردند و راضی كردن خانواده ی آن ها در این مدت هم آسان تر بود، بدون دغدغه خانه شان را در تهران می فروختند و در اصفهان جای مناسبی را برای خانواده ی خود تهیه می كردند تا آن ها هم راضی و خشنود باشند.
خیلی از كارمندان در شرایط بی اعتمادی نسبت به تكلیف خود و وعده هایی كه مسؤولان برای اعطای تسهیلات در صورت كوچ داده اند، به اصفهان می روند تا شاید تصمیمی كه براساس اعلام و دستور نخست دولت كاملا اختیاری بود و سایتی هم برای آن تشكیل شد، به اجبار اجرا شود.
بقایی به این انتقال ها كه چكش اول اجرای آن را در بدنه ی دولت، خودش زده است، بسیار امید دارد و معتقد است: با انتقال معاونت صنایع دستی به اصفهان كه كانون تولید صنایع دستی كشور است، دست كم تصمیم گیری ها درباره ی یك استان زودتر اتفاق می افتد.
او این پرسش را مطرح كرد كه آیا بهتر نیست صنایع دستی در جایی قرار گیرد كه با آن موضوعیت داشته باشد یا برای آن بهتر است كه در میدان ولی عصر (عج) تهران باشد كه هیچ ارتباطی با آن ندارد؟ آیا مجموعه ای كه می خواهد كشتی تولید كند، بهتر است نزدیك دریا باشد یا در بیابان!؟
رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری موضوع انتقال شركت ها و سازمان ها را یك قانون دانست و گفت: ما به اجرای آن موظفیم و بروز برخی مشكلات هم در زمان جابه جایی كاملا طبیعی است. ما اعلام كرده ایم، هیچ كسی نباید از معاونت خود در جریان انتقال جابه جا شود، چون اگر این اتفاق رخ دهد، نیروهای آن بخش را از كجا باید تأمین كنیم؟!
او اعتقاد دارد: در هیچ جای دنیا سازمان ها خود را با كارمندان شان هماهنگ نمی كنند. مطمئن باشید اگر موضوع انتقال صنایع دستی به استان اصفهان یك ماه عقب تر می افتاد، مشكل حل نمی شد. ما باید منافع كشور و كار خود را درنظر بگیریم. ما كه نمی خواهیم آن ها را به یك جای ناامن یا بیابان بفرستیم. قرار است آن ها به اصفهان بروند. حالا كارمندان باید خود را با شرایط هماهنگ كنند و قطعا هر كاری، مشكلاتی دارد. ما می خواهیم مسؤولان در صحنه حضور داشته باشند.
داستان انتقال معاونت های سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با تصمیم برای خروج معاونت صنایع دستی از پایتخت، تازه آغاز شده و به نظر می رسد قرار است، این سازمان كه پس از چند سال پی گیری، تشكلی شامل سه مجموعه ی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شده است، به جزایر كوچك و پراكنده در كشور تبدیل شود.
اما آیا با انتقال معاونت ها و پژوهشكده های سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به دیگر شهرها مشكلات این بخش ها حل خواهد شد؟ آیا با انتقال معاونت ها و سازمان ها به استان هایی مانند اصفهان كه كلان شهر به شمار می آیند، تا چند سال دیگر در این استان ها وضعی مشابه پایتخت پدید نخواهد آمد؟ آیا كارمندانی كه به كلا ن شهرها منتقل می شوند، از تمام مزایای وعده داده شده برای خروج برخی شركت ها و سازمان ها از تهران بهره مند می شوند؟ چه تضمینی وجود دارد كه كارمندان معاونت هایی مانند صنایع دستی پس از انتقال، از مزایایی كه دستگاه متبوع آن ها وعده داده است، استفاده كنند؟ وام ها و تسهیلاتی كه می گویند برای رفع مشكل جابه جایی و اسكان این كارمندان داده می شود، چگونه و از كدام محل تأمین خواهد شد؟
