لبه تاریكی، فیلمی از استودیوی برادران وارنر است كه مارتین كمپبل كارگردانی كرده است. فیلم نامه توسط ویلیام موناهان و اندر بوول، براساس مجموعه تلویزیونی ای با همین نام به كارگردانی تروی كندی مارتین، نوشته شده است. این مجموعه كه در سال های پیش از صداوسیما نیز پخش شده از مجموعه های پرطرفدار در دنیا و همین كشور خودمان است. راجر ایبرت، منتقد مشهور سینما نقدی بر فیلم لبه تاریكی كه محصول سال ۲۰۱۰ است نوشته كه در ذیل آمده است.
آیا می توانیم به مل گیبسون به عنوان یك قهرمان سینمای اكشن نگاه كنیم؟ و آیا می توان این نگاه را با توجه به سابقه بازی او در این سینما داشت؟ به نظر من كه می توانیم. او در سال های اخیر ساخته هایی داشته كه در عمده آنها شخصیت عصبی و روان پریش را ایفا كرده است. عملكرد او در فیلم لبه تاریكی، از او چهره ای شبیه مردی دوست داشتنی روی صحنه نمایش تلفن های همراه به جای می گذارد! در این فیلم او نقش یك پلیس بوستونی به نام كریون (نامی كه فیلم بر آن تكیه می كند) را بازی می كند و تمام امید زندگی اش، دخترش به نام اما (با بازی بوانا نواكوویچ) است. او برای یك شركت بزرگ مرموز به نام نورتمور كار می كند. مجموعه ای از چند كمپانی در زمین های بایری كه ما فقط می دانیم چند جسد سوخته خون آلود در آنها پیدا شده است.
اما، برای دیدن پدرش به خانه می آید، اما این دیدار غیرمنتظره و ناگهانی است. در راه او حالت تهوع دارد كه باعث نگرانی پدرش می شود. در خانه اما دچار خونریزی بینی می شود كه ممكن است نشانه هر چیزی باشد، اما در فیلم های تریلر نشانه وقوع حادثه است و بیننده را آماده وقوع یك حادثه می كند. حال اما بد می شود و پدرش با دستپاچگی او را بیرون می برد تا به بیمارستان برساند. در مقابل در ورودی خانه اتفاق غیرمنتظره ای می افتد؛ یك مرد كلاه به سر، فریاد می زند: «كریون» و شلیك می كند، تیر به اما می خورد و او كشته می شود.
به نظر می رسد كه كارآگاه توماس كریون هدف اصلی بوده اما قاتل به اشتباه دختر را هدف قرار داده است. كریون از این موضوع مطمئن نیست. تحقیقاتش او را به نورتمور می كشاند و او به برخی موارد مشكوك می شود. جك نبت (دنی هیوستن) مدیر مركز تحقیقات نورتمور، كریون را به دفترش كه چون آشیانه عقابی بر فراز زمین های اطراف است، می پذیرد و با او همدردی می كند. از آنجا كه در فیلم های تریلر با صحنه های تعقیب، دسیسه های شوم و نقشه های بزرگ و كوچك و آدم های مهمی كه در سایه قرار می گیرند، وجود دارند، چه نوع ساختمان هایی غیر از این می توانند مورد علاقه سازندگان این فیلم ها باشند؟ در فیلم «آب سیاه» مامورانی كه در عراق هستند در یك آپارتمان با دو در خروجی و هشت ماشین پارك شده در پاركینگ آن مستقر هستند. هالی برتون، كمپانی قدیمی دیك چنی است كه به تازگی از هیوستن به جایی در دوبی نقل مكان كرده است تا به جهان تجارت نزدیك تر باشد. منظور من از این موارد، برای جلب توجه شما به نورتمور است. جایی كه شما شگفت زده نمی شوید وقتی از رفت و آمدهای غیرقانونی و فعالیت های ضدانسانی و خطرناك مطلع می شوید. برج اصلی به تمام اطراف مشرف است و تا مایل ها جلوتر از آنجا دیده می شود. یك برج مدرن كه نیازی نیست نماینده معماری باشد، چرا كه كاركردی برای پنهان كاری دارد. یكی از اهداف معماری جلب توجه و تحت تاثیر قرار دادن است. ساختمان نورتمور هم می خواهد ما را تحت تاثیر قرار دهد، اما بیش از آنكه به نورتمور سریال «لبه تاریكی» شبیه باشد به ساختمانی در كازینورویال (۲۰۰۶) كه یك فیلم جیمزباندی است، شبیه است. این عمارت می خواهد بیننده را به این فكر بیندازد كه سوال هایی شبیه «چه كاری در اینجا انجام می شود؟» به ذهنش برسد، چرا كه بخش عمده ای از فضای اصلی نورتمور است كه روی تپه ها قرار دارد. مكان های تاریك، سایه دار و مرموز، بخشی از پیرنگ داستان های تریلرند كه در فیلمنامه لحاظ می شوند. در لبه تاریكی نیز نظیر بسیاری از تریلرهای اخیر، قرار بوده این كار انجام شود، اما آنقدر جاه طلبانه انجام شده كه شركت بیش از حد غیرواقعی به نظر می رسد و بیننده نمی تواند آن را جدی بگیرد.
گیبسون نقشش را با علاقه بازی می كند. بازی او با بازی ستاره نقش های دوم انگلیسی، ری وینستون، مكمل هم می شوند، آنجا كه او در نقش یك مامور مخفی مزدور (غیررسمی) با یك سیگار برگ در حیاط خانه كریون ظاهر می شود. او برای چه كسی كار می كند؟ چطور از همه چیز مطلع است؟ چرا تنها كار می كند؟ او مرا به یاد مردی می اندازد كه می شناختم؛ ژان ژاك دو مسترون، كسی كه یكبار به من گفت: «اگر دردسری داشته باشی، به پلیس مراجعه می كنی. اگر آنها نتوانند به تو كمك كنند، پیش اف بی آی می روی. اگر آنها هم نتوانند، پیش سیا می روی و اگر آنها هم نتوانستند، آنوقت می آیی پیش من!»
فیلم از تعامل خوبی كه وینستون با گیبسون فراهم می كند بهره زیادی می برد. یك پرانتز باز كنم؛ فیلم مطابق استانداردهای یك تریلر است. گیبسون یك قهرمان شگفت انگیز و پرتحرك است، همانطور كه همیشه بوده و اگر شما یك اكشن فست فودی می خواهید، فیلم مورد علاقه تان اینجاست.
